Vijftig tinten groen en grijs

Met 270 dagen regen per jaar, is het niet vreemd dat ik een aantal regenachtige dagen achter de rug heb in de westkust. Ik heb een nacht gehad in Hokitika, de dag van aankomst was regenachtig maar in een half uur had ik het hele stadje al gezien dus dat was niet zo erg. Door een geschiedenis van goudmijnen en jade-stenen leek het me een interessant stadje, helaas was dat niet zo... vooral veel dure juweliers. Maar goed, daar heb ik weer geleerd dat je je zélfs op reis kunt vervelen, ik kon er namelijk niet weg voor de volgende dag 3 uur en er waren geen leuke mensen in mijn hostel dus dat voelde als een lange tijd in Hokitika... De volgende dag heb ik echter een hele mooie twee uur durende rit gehad langs de westkust naar het plaatsje Franz Josef, waar een mooie gletsjer me te wachten stond. Tijdens de rit kwam ik langs het kleinste dorpje van Nieuw-Zeeland, met jawel, 2 inwoners. Een lange tijd was er tussen de dorpen van de westkust geen weg, deze is in de jaren dertig pas aangelegd voor toeristen. Het verkeer wat je er ziet is dan ook voornamelijk campers, touringcars en huurauto’s. Het is zo afgelegen dat de intercity bus waarmee ik reis medicijnen en kranten meeneemt voor de kleine dorpjes die er zijn. Franz Josef zelf is ook een heel klein plaatje voornamelijk bestaande uit toeristen accomodaties. Ik had een heel fijn hostel met gratis groentesoep elke avond (yay!) en gratis ontbijt. Al snel had ik contact met de Schotse Megan, met wie ik de volgende dag naar Roberts point zou lopen om de Franz Josef gletsjer te bewonderen. Nou, en dat was me de wandeling wel! Het begin was eenvoudig, met een paar stroompjes die we over moesten steken en een aantal hangbruggen (waarvan 1 wel 100 meter lang was!). Erg leuk! Daarna bestond het pad steeds meer uit (soms gladde) rotsen en was het een ware opgave om naar boven te klauteren. Ik heb er al twee dagen spierpijn van! Maar het uitzicht was het zeker wel waard! We hadden prachtig uitzicht op de gletsjer en het is zo gek om zo het regenwoud uit te komen lopen en dan tegen een gletsjer aan te kijken! Heel bijzonder! Het was een mooie dag, met helaas in de afdaling wat regen, wat de wandeling niet makkelijker maakte omdat het pad glad werd. Maar we made it! En zonder de regen was het prachtige regenwoud er ook niet geweest. 

In de avond leerde we de Australische Alex kennen, zij ging de volgende dag naar Wanaka. Ik had eigenlijk gepland om nog een extra nacht in Franz Josef te blijven,  en daarna nog de Fox glaciers te bezoeken. De Fox glaciers kon al niet omdat de weg was afgesloten door wateroverlast. De weersvoorspellingen voor Franz Josef waren niet zo goed (eigenlijk gewoon slecht) en het plaatsje is zo klein, er is echt niks te doen in de regen. Bovendien heb ik gehoord dat de route met de auto mooier is dan met de bus, dus heb ik mijn laatste nacht geannuleerd en ben gisteren met Alex en Megan naar Wanaka gereden. Het was een hele mooie rit, heel regenachtig maar dat maakte het landschap tegelijkertijd zo mooi want de enige kleuren die je kon zien waren grijs (lucht en asfalt) en groen (het regenwoud). Echt zo geweldig en mysterieus, de bewolking was laag, het miezerde of regende de hele dag en je zag door verschillende tinten grijs de verschillende lagen bergen. Het is zo moeilijk te omschrijven maar het was zo indrukwekkend. En elke keer als je een berg over gaat of een bocht om draait zie je weer ander dingen. En door de mistige lucht heb je geen idee wat erachter zit. En soms, ineens, is daar een gigantische berg, of zie je ineens een waterval, echt fantastisch. Het voelde echt onwerkelijk. De hele autorit was vol “oeeeehs” en “aaaahs”. Onderweg konden we nog meer watervallen en meertjes bezoeken maar het regende zo hard, dus we hebben lekker van de weg zelf genoten. Dichter bij Wanaka werd het weer mooier, en ook daar is het landschap fantastisch. De bergen zijn groen, de meren zijn blauw, het is veel minder begroeid dan het regenwoud van de westkust. Het doet me denken aan Schotland, alleen is het grootser. Eigenlijk is Schotland een beetje een miniatuur van dit gedeelte van Nieuw-Zeeland hahaha! 

Wanaka is een leuk klein stadje (of zoals Megan zegt: a wee little town) aan een heel groot meer, en omgeven door bergen. Er zijn hele mooie wandelingen te doen, maar helaas niet vandaag want er was de hele dag regen. Niettemin ben ik erg blij dat ik Franz Josef heb verlaten want de weg is afgesloten vanwege wateroverlast! Dus de hele westkust is op dit moment eigenlijk een beetje geïsoleerd. Morgen wordt het beter weer, maar ik blijf hier sowieso nog wel even, want ik wil wandelen, en het hostel waar ik zit is heel fijn. Met hele grote ramen met uitzicht op het meer. Megan en Alex gaan morgen weer weg, maar ik heb alweer een ander meisje gevonden om mee te gaan wandelen. Dus dat is super! Hopelijk is het morgen een beetje droog zodat we de eerste wandeling kunnen doen! 

Oh! En in punakaiki heb ik op het laatste moment nog glowwormen gezien! Dit zijn eigenlijk geen wormen maar larven van een bepaald soort mug, die licht geven om zo hun prooien aan te trekken. Ze zijn uniek voor Nieuw-Zeeland, en verstoppen ze in grotten. Het is fantastisch om te zien, want je staat in zo’n grot en heel het plafond zit vol met kleine blauwe lichtjes, het is net alsof je naar een ander sterrenstelsel zit te kijken dan het onze. Heel bizar. Maar:

“De biologe in mij is zeer tevreden gesteld door dit unieke organisme aan het andere einde van de wereld in een diepe vochtige grot te mogen aanschouwen” (haha ;))