Daar gaat ie dan!

Nog een beetje nasnikkend ben ik door de security gelopen, ik kan geen afscheid nemen zonder tranen. Aangezien ik niet echt reageerde op de security werd ik tijdens het fouilleer (ik word altijd gefoulleerd) in het Engels aangesproken. “Oeps, sorry, ik ben nog een beetje van slag, het is de eerste keer dat ik alleen reis!” “Geen probleem mevrouw, doe rustig aan”. En dat doe ik ook. Ik wandel op mijn gemak naar de gate, loop de boekwinkel nog een keer in, en nu zit ik op mijn gemak mijn eerste reisblog te typen! Jongens, mijn eerste reisblog!! (Onder het genot van mijn allerlaatste boterhammetje Hollandse boeren kaas in drie maanden). Let the adventure begin! 

De week voor dit avontuur heb ik nog een hele fijne week gehad, hoewel hij vol van afscheid was. Allereerst heb ik na 9 jaar afscheid genomen van mijn bijbaantje bij espresso enzo wat mij zeer geliefd was! Maar na dit avontuur is het tijd voor ander werk... Daarnaast heb ik een super feestje gehad, mede om afscheid te nemen van de eerste mensen maar ook om nog mijn verjaardag te vieren, ik heb ontzettend genoten! En als klap op de vuurpijl heb ik deze week ook nog mijn MSc diploma mogen ontvangen! Wat een feest! Daardoor ben ik nu in het bezit van een gouden muggennet omdat ik volgens de ouders van Ché nu officieel “muggoloog” ben. Bovendien hebben ze ook nog (midden in het restaurant) een eigen haka voor mij opgevoerd! Hoe fantastisch is dat! Verder heb ik de laatste dingetjes ingepakt en nu is het dan zo ver... de rij voor het boarden is al super lang, het blauwe monster van KLM staat al klaar voor een 12 uur lange vlucht naar kuala lumpur, maar ik blijf nog even zitten, voor ik aan de beurt ben duurt toch nog even...